Geluk bij een ongeluk

donderdag 10 april 2008

Op de fiets naar de stad, dan kom ik ook door het Broekstraatje en aangezien dit straatje bergafwaarts loopt, krijg je lekker veel vaart. Dit Broekstraatje is een enigszins nostalgisch straatje dat bestaat uit een aaneengesloten rij van boerderijen. Bijzonder zijn de grote poorten waarvan er nog 17 over zijn. Uit één van die poorten kwam plotsklaps een kat en die schoot zo onder mijn fiets, tussen voorwiel en trappers, terwijl ik dus in volle vaart naar beneden suisde. Al knijpend in de remmen probeerde ik mijn fiets in bedwang te houden en de kat leek maar niet onder de fiets vandaan te komen. Waarschijnlijk is het arme beest toch de nodige meters met de fiets mee geschoven. Lang dacht ik dat het nog goed zou komen, maar op het allerlaatste moment voelde ik de achterkant van mijn fiets omhoog schieten en moest ik het stuur loslaten, zodat ik even later toch op de grond tuimelde.

Daar lag ik dan. Uit één van de poorten kwam een hulpvaardige vrouw, de eigenaresse van de kat, bleek even later, die mijn fiets en spullen bij elkaar heeft geraapt. Nadat ik overeind geklauterd was en voelde dat er niets gebroken was, maar dat er wel diverse blauwe plekken zouden opkomen, heb ik toch maar even naar de kat geïnformeerd. Volgens de vrouw zou de kat er wel niets aan hebben overgehouden, want het was nog een jonge kat van nog geen jaar oud. Daarop heb ik maar geantwoord dat ik niet meer zó jong was….

Wat ik heb overgehouden? Een vieze broek, maar dat heeft de wasmachine verholpen. Diverse blauwe plekken, waarvan eentje een pracht kunstwerk is geworden en wat stijve spieren in mijn schouder. Al met al had ik eigenlijk nog wel geluk: het was in ieder geval geen zwarte kat …..