iFoto

vrijdag 11 april 2008

Na dat akkefietje kwam ik dan toch eindelijk in de stad bij AM Bridge (een Apple winkel) aan, om daar mijn probleem voor te leggen. Een tijd geleden hebben we namelijk een iPod Classic gekocht om al onze muziek daar op te zetten, zodat we thuis gemakkelijker naar onze eigen muziek luisteren én deze ook nog eens mee kunnen nemen op vakantie. Ondertussen hebben we al de nodige cd’s overgezet, maar er is meer mogelijk met die iPod. We wilden ook onze vakantiefoto’s van vorig jaar erop zetten en ze daarna, behalve op de iPod, ook op de tv bekijken. Daar heb je natuurlijk een kabeltje voor nodig en dat kabeltje hebben we gekocht in de AM Bridge winkel in Sittard. Jammer genoeg bleek het niet te werken: er kwam wel geluid uit de tv, maar géén beeld! En daarom ben ik terug gegaan naar de winkel met al mijn attributen.

In de winkel was het gelukkig rustig, zodat er volop tijd was om met mijn iPod en kabeltje te klungelen, maar ook daar op de tv géén beeld. De verkoper probeerde daarna nog een ander docking station, maar weer geen resultaat. En toch moest het écht mogelijk zijn, zei de verkoper….. Toen opperde hij dat er misschien iets mis was met de video-uitgang van mijn iPod. Daarop stelde ik voor om eenzelfde iPod uit de winkel dan eens te testen. Zo gezegd, zo gedaan, maar ook daarmee: geen resultaat. Na geruime tijd zoeken op internet is de verkoper er achter gekomen dat het gekochte kabeltje niet geschikt was voor de iPod Classic. Daar was weer een ander kabeltje voor nodig (en natuurlijk weer meer euro’s).

Het is dus uiteindelijk gelukt, maar de eenvoud en het plug en play recept van Apple blijkt toch ook niet helemaal zo simpel te zijn..….

Geluk bij een ongeluk

donderdag 10 april 2008

Op de fiets naar de stad, dan kom ik ook door het Broekstraatje en aangezien dit straatje bergafwaarts loopt, krijg je lekker veel vaart. Dit Broekstraatje is een enigszins nostalgisch straatje dat bestaat uit een aaneengesloten rij van boerderijen. Bijzonder zijn de grote poorten waarvan er nog 17 over zijn. Uit één van die poorten kwam plotsklaps een kat en die schoot zo onder mijn fiets, tussen voorwiel en trappers, terwijl ik dus in volle vaart naar beneden suisde. Al knijpend in de remmen probeerde ik mijn fiets in bedwang te houden en de kat leek maar niet onder de fiets vandaan te komen. Waarschijnlijk is het arme beest toch de nodige meters met de fiets mee geschoven. Lang dacht ik dat het nog goed zou komen, maar op het allerlaatste moment voelde ik de achterkant van mijn fiets omhoog schieten en moest ik het stuur loslaten, zodat ik even later toch op de grond tuimelde.

Daar lag ik dan. Uit één van de poorten kwam een hulpvaardige vrouw, de eigenaresse van de kat, bleek even later, die mijn fiets en spullen bij elkaar heeft geraapt. Nadat ik overeind geklauterd was en voelde dat er niets gebroken was, maar dat er wel diverse blauwe plekken zouden opkomen, heb ik toch maar even naar de kat geïnformeerd. Volgens de vrouw zou de kat er wel niets aan hebben overgehouden, want het was nog een jonge kat van nog geen jaar oud. Daarop heb ik maar geantwoord dat ik niet meer zó jong was….

Wat ik heb overgehouden? Een vieze broek, maar dat heeft de wasmachine verholpen. Diverse blauwe plekken, waarvan eentje een pracht kunstwerk is geworden en wat stijve spieren in mijn schouder. Al met al had ik eigenlijk nog wel geluk: het was in ieder geval geen zwarte kat …..

Op zoek naar de lente...

.... en gevonden: