maandag 11 februari 2008
Nu het klussen ten einde is gekomen, heb ik weer wat meer tijd en geduld om aan geocachen te denken. En met name aan de mysterieuze puzzels. Vrijdagavond een verhaal over de bokkenrijders gelezen en er ook nog een coördinaat uit weten te halen. Zaterdagmorgen op de fiets naar de bewuste plek om de cache te kunnen loggen.
Zaterdagavond heb ik me weer eens bezig gehouden met een verhaal over Down Under. Wat is dat een moeilijke puzzel! Een paar weken geleden al eens gekeken en natuurlijk wel een idee hoe hieraan te beginnen, maar het leverde niets bruikbaars op. Maar eergisteren viel me op dat er een nieuwe hint was geplaatst en eureka…!!!! Dat was het!!! Maar wat was ik trots dat ik deze viersterren puzzel had opgelost. Dat geeft echt een supergoed gevoel met wel tien uitroeptekens !!!!!!!!!! Helaas moesten we gisteren alle twee werken, dus konden we niet op pad. Vandaag werd de vloerbedekking op de trap gelegd, dus moesten we wachten tot later in de middag vooraleer we op pad konden. Maar toen de man weg was, wilde ik toch wel per se dat plekje in het echt zien! Eerst nog langs het milieupark om allerlei rotzooi weg te brengen en toen door richting cache. De auto konden we op een kleine kilometer afstand parkeren en de rest moesten we te voet afleggen. En even later hadden we het doosje gevonden op een leuk plekje. Eén minpuntje: ik was mijn camera vergeten….. stom stom stom! Ik had daar best leuke foto’s kunnen maken, maar nu moeten jullie me maar op mijn woord geloven dat het er mooi was.
0 reacties:
Een reactie posten